Stopy Metryczne

Liczba sylab Nazwa stopy Komentarz Przykład
2 trochej
(chorej)
Rytm bardzo częsty, łatwo powstający w języku polskim, charakterystyczny dla 8-zgłoskowców, ale rzadko prowadzony dłużej w jednym utworze. Jeszcze jeden mazur dzisiaj,
choć poranek świta.
Czy pozwoli panna Krysia ?
młody ułan pyta.

"Ostatni mazur", anonim
jamb Rytm dobitny, ekspresywny, często związany z rymami męskimi. W wieku XVII i XVIII praiwe nie występował Słowiczku mój ! a leć, a nie piej !
Na pożegnanie piej !
Wylanym łzom, spełnionym snom !
Skończonej piosnce twej.
Adam Mickiewicz "Do B... Z."
spondej Możliwy do zrealizowania tylko za pomocą wyrazów jednosylabowych. Rytm skrajnie nietypowy dla wiersza, rytm zbliżony do skandowania. Bierz, gub, trwoń, trać
W lot, w śmiech, w gniew, w szał
Żyć ! śnić, drżeć, łkać !
Mknij, leć, pędź, w cwał !
O - życie moje !!
O - życie moje !!
Julian Tuwim "Życie moje"
pirrychej W języku polskim nie może być podstawą wiersza.
3 daktyl Rytm nietypowy dla języka polskiego, bywa realizowany na krótkich odcinkach utworów (z reguły zakończony kataleksą). Już był wyciskał talerze i szklanki,
Pękły i kufle na łbach hartowanych, (...)
Ignacy Krasicki "Monachomachia"
amfibrach Obok trocheja najbardziej naturalna stopa rytmiczna w języku polskim, jednak rzadko występuje w postaci czystej. Sprawia wraenie melodii, rozkołysania. Po morzach wędrował - był kiedyś Farysem.
Pod palmą spoczywał, pod ciemnym cyprysem.
Z modlitwą Araba był w gmachach Khaaba
Odwiedzał Proroka grobowce.
Juliusz Słowacki "Duma o hetmanie Rzewuskim
anapest Występuje dość często (po raz pierwszy w "Czatach" Mickiewicza), ale rzadko w postaci czystej. I zerwali się razem,
Posterunek rzucili,
Nie wołani rozkazem
Na batalię przybyli.

Wincenty Pol "Krakusy"
trybrach W języku polskim nie może być podstawą wiersza.
bakchej Stopy, które w języku polskim nie są podstawą wierszy: wymagałyby znacznego zagęszczenia akcentowanych wyrazów jednosylabowych. Mogą się pojawić w krótkich odcinkach utworów, np. amfimacer: Ciało kat / Świat psu brat / A zaś bies / Zły to pies...
(Józef Baka "Uwagi śmierci niechybnej")
amfimacer
(kretyk)
antybakchej
(palimbakchej)
molos por. spondej
4 peom I Występują w niektórych zestrojach akcentowych (baliście się, widzieliście), ale spotykanych zbyt rzdko, by mogły stanowić podstawę wierszy.
peon II
peon III W języku polskim występują podobne zestroje, ale dość trudno ułożyć z nich dłuższy wiersz.
peon IV Nie stanowią podstawy rytmu wierszy polskich (występują tylko na krótkich odcinkach mowy) zestroje takie jak:trza by się bić,dla ZHP
chorijamb zazwyczaj są rozważane jako stopy złożone
epitryt III